“Siyamatik nedir?” sorsuna en net yanıt; nesnelerden ve öznelerden çıkan seslerin, göz ile görülmesini amaçlayan bir bilim dalıdır şeklinde olacaktır. 1680de ortaya çıktığından beri, sürekli olarak gelişimini sürdürmeye devam etmiştir. Siyamatik bilimi sayesinde yunus balıklarının arasında olan iletişimi anlamak mümkün olmuştur.
Siyamatik Bilimi Nasıl Ortaya Çıktı?
Siyamatik, seslerin fiziksel karşılığı bulunması amacı ile kurulmuştur. Alman fizikçi Ernst Chladni, siyamatiğin kurucusudur. Chaldni metal bir plakaya kum döküyor ve bir yay yardımı ile ses titreşimlerini gönderiyor. Sonrasında yayın şiddeti ile kumların hareketlerinin değiştiğini keşif ediyor.
1967’ye kadar Siyamatik bilimi ile ilgili büyük bir gelişme yaşanmıyor. Ancak Hans Jenny, siyamatik terimini bu bilim dalı için kullanmaya başlayarak, etimolojik bir anlam katıyor. Zaman içerisinde, kum, nişasta ve su ile deneylerini devam ettirerek, günümüz için önemli bilgilerin temellerini hazırlıyor.
Siyamatik Bilimi Kullanım Alanları
Siyamatik bilimini bilimden, sanata çok geniş bir yelpazede hayatımızda görmek mümkün. Ancak doğa fotoğrafçısı Lauterwasser, siyamatik bilimine çok farklı bir perspektif katmıştır. Kyamatik isimli eserinde, siyamatik bilimi ile hayvanların çıkarttığı sesleri incelediğinde, görsellerin çiçeklere, bitkilere ve hatta günümüzde yer alan bir çok nesneye benzediğini ortaya çıkartmıştır.
Su altında yaşayan memelilerin, birbirleri arasında olan etkileşimlerini araştırmak için de kullanılmaktadır. Böylece göç yolları, zeka seviyeleri ve aralarında olan iletişim için temel bir taslak kurulabilmektedir.
Ses frekansları farklılaşması ve ses frekanslarını ölçmek için kullanılan madde değiştikçe etkileri de değişmektedir. Bunun ile ilgili örnek görsel aşağıda yer almaktadır.
Ayrıca siyamatik bilimi müzik ile oldukça iç içedir. Müziğin, siyamatik olarak karşılığını aşağıda inceleyebilirsiniz.
